Mijn weerstand tegen mindfulness

Ik had een enorme weerstand tegen mindfulness

Tegenwoordig ben ik mindfulness trainer, maar het was geen liefde op het eerste gezicht.

Tijdens mijn master Psychologie kregen we de rozijnoefening als opdracht. Je gaat dan heel mindful bezig zijn met een rozijn (voelen, horen, ruiken en uiteindelijk proeven). Alles met versnellinkje -100, dus supertraag.

Tijdens die oefening voelde ik zoveel weerstand. Ik begreep niet wat het doel was. Ik vond het vervelend. Ik besloot toen dat mindfulness niets voor mij was.

Ik dacht dat het vaag was. En zweverig. En dat ik het daarom dus niet begreep.

Jaren later kwam ik er weer mee in aanraking toen ik zelf een 8-weekse MBSR-training (mindfulness based stress reduction) ging volgen. Dit naar aanleiding van een, voor mij, lastige werksituatie waar ik in zat.

We begonnen ook weer met de rozijnoefening… Maar deze keer merkte ik vooral op dat al die eerdere weerstand er weer was. Ik merkte mijn eigen oordelen op. Mijn twijfels over of ik het wel goed deed en of mindfulness wel iets voor mij was.

Ik was zeker niet opeens om, maar bleef de mindfulness wel beoefenen. Zo kwam ik er onder andere ook achter dat het helemaal niet vaag en zweverig is, maar juist heel concreet en praktisch.

Ik ontdekte nog veel meer waardoor ik uiteindelijk ook de opleiding ben gaan doen om zelf mindfulness trainingen te kunnen geven.

In deze aflevering van de Zorgzame zelfzorg podcast heb ik het onder andere over wat ik nog meer leerde van mindfulness.

Wat zijn jouw ideeën over mindfulness?