Je bent coach of therapeut geworden omdat je mensen wilt helpen. Je hebt een groot hart, een scherpe intuïtie en een diep verlangen om verschil te maken. Maar ergens onderweg ben je jezelf kwijtgeraakt.
Je wil alles goed doen. Voor je cliënten, voor je gezin, voor de buitenwereld. En zonder dat je het doorhad, is perfectionisme de stille motor geworden achter je werk en je leven.
Je legt de lat steeds hoger. Je gunt jezelf zelden rust. Je twijfelt of je genoeg doet, goed genoeg bént. En diep vanbinnen weet je: dit houd ik niet vol.
Herkenbaar? Dan ben je niet de enige. Veel coaches en therapeuten worstelen met perfectionisme. Het is een beschermingsmechanisme — ooit ontstaan uit idealisme, nu een valkuil die je langzaam uitput.
In deze blog lees je:
Want jij verdient het om niet alleen een goede coach of therapeut te zijn, maar óók een mens met ruimte. Met rust. Met zachtheid voor jezelf.
We kennen allemaal wel het standaardbeeld van een perfectionist. Iemand die de lat hoog legt, hoge eisen stelt aan zichzelf en soms ook de omgeving, iemand die altijd voor het beste – het maximale- gaat. De echte high-achievers. En dit zijn vaak ook de mensen die een heleboel gedaan krijgen in het leven. De beste resultaten worden bereikt.
Maar dat perfectionisme kan je ook opbreken. Wanneer het niet meer streven naar het beste is, maar een keiharde regel wordt. Je moet áltijd sociaal en behulpzaam zijn, je mag géén fouten maken, minder is geen optie.
Die regels hanteer je, omdat je dat onderliggende gevoel niet aankan. “Als je wel een fout maakt, ben je waardeloos” of “pas als je het perfect doet, ben je goed genoeg”. Alles wat je doet om dat onderliggende niet onder ogen te hoeven zien is waar perfectionisme om draait.
Perfectionisme is onderdeel van je controle-agenda. De agenda die je erop na houdt om je gevoelens en gedachten te controleren. Je voert een continue strijd tegen je moeilijke gedachten en gevoelens. En die strijd…kost bakken met energie.
* Je piekert veel, vooral ’s avonds.
Je vindt het moeilijk om te ontspannen, zelfs als je vrije tijd hebt.
* Je bent vaak moe, maar blijft toch doorgaan.
* Je stelt dingen uit uit angst om te falen.
* Je bent streng voor jezelf, zelfs bij kleine fouten
Dit zijn allemaal voorbeelden van tekenen van uitputting door perfectionisme. Het hoeft alleen niet zo te zijn. Je kunt de keuze maken voor het loslaten van je controle-agenda.
Op het moment dat je los kan laten hoef je niet meer te strijden. Je kunt dan echt leven en mens zijn. Want ieder mens heeft dat kritische stemmetje, we hebben allemaal weleens het gevoel niet goed genoeg te zijn of maken een domme fout waar we ons ontzettend voor schamen. Maar als dit stemmetje zo hard schreeuwt dat hij je in de weg komt te staan gaat het je problemen geven. Kunnen dealen met die onderliggende gevoelens is waar het uiteindelijk om gaat. En dat begint bij de keuze maken om te stoppen met ertegen vechten. Erkenning geven aan je gevoel (je angst) en er oké mee zijn. Zo krijg jij de regie weer terug.
Accepteer wat je niet kunt controleren
In plaats van je emoties, gedachten en angsten te onderdrukken of te ertegen te vechten, probeer je ruimte te maken voor wat er nu is.
Ja, perfectionistische gedachten zullen opkomen.
Ja, je zult angst voelen als je iets ‘gewoon goed genoeg’ doet.
Maar het gaat er niet om dat die gedachten weg moeten. Het gaat erom dat je leert ermee om te gaan zonder je erdoor te laten leiden.
Schrijf eens voor jezelf op wat je precies zo aan het vermijden bent en wat het je oplevert om te vermijden. En het antwoord is niet “niets”. Gedrag dat voort blijft duren levert altijd iets op. Ook al is het maar het voorkomen van iets dat je erg vindt.
Kies voor je waarden
Vraag jezelf af: Wat is voor mij écht belangrijk, los van wat anderen vinden? Vaak ontdek je dat liefde, verbinding, authenticiteit of rust bovenaan staan. Perfectie? Die staat daar meestal niet tussen.
Schrijf voor jezelf 3 waarden op en vraag jezelf af welk klein stapje je vandaag kunt zetten die in overeenstemming is met (een van) deze waarden, zelfs als het niet perfect is.
Perfectionisme is niet iets dat je zomaar ‘wegdenkt’. Het vraagt oefening, zelfcompassie en begeleiding. Als jij voelt dat je jezelf bent kwijtgeraakt in het zorgen voor anderen, weet dan: je kunt weer thuiskomen bij jezelf. Acceptance and commtiment therapie (ACT) helpt je hierbij.
Je mag loslaten. Je mag grenzen stellen.
En je mag léven – ook als het niet perfect is.
Benieuwd naar wat jou nog gevangen houdt in perfectie? Doe dan de quiz. Deze quiz helpt je ontdekken welk groeigebied het belangrijkste is om weer meer rust, ruimte en regie in je leven te ervaren.
Heb jij zo'n behoefte aan rust dat je met regelmaat een glas wijn drinkt om…
We horen de term mindfulness vaker voorbij komen en er heersen allerlei ideeën over mindfulness.…